Töpferei

Töpferei

Ruïne van wat ooit een bloeiende aardewerkfabriek was.

15 augustus 2024

Na de Frans-Duitse Oorlog (1870-1871) en de oprichting van het Duitse Keizerrijk kende Duitsland een periode van economische bloei. In de uitlopers van de Industriële Revolutie zorgden nieuwe, moderne technieken voor een grotere en verbeterde productie. Ook de aardewerksector moest noodgedwongen haar ambachtelijke status laten varen en de industriële variant omarmen.

In deze regio, gekend om de rijke kleilaag die er in de ondergrond zat, bestond reeds een eeuwenlange traditie van pottenbakken. De aanwezigheid van plaatselijke kleipakhuizen en de vele opgeleide pottenbakkers waren dan ook een doorslaggevende factor voor een tiental ondernemers, die samen een nieuwe aardewerkfabriek oprichtten in deze stad. De bouwwerken gingen in 1909 van start en vanaf mei 1910 was de nieuwe fabriek klaar voor de productie. Het aanbod bestond uit een verscheidenheid van alledaagse producten, zoals koppen en schotels, schalen, warmwaterkruiken, alsook decoratief aardewerk. De fabriek had niet alleen een ruim plaatselijk cliënteel, maar exporteerde ook naar verschillende buurlanden, waaronder België en Denemarken.

Zoals vele andere ondernemingen, kende ook deze fabriek een stevige dip tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar vanaf 1946 draaide de productie terug op volle toeren. Begin jaren 1950 kende de fabriek haar hoogtepunt met 115 werknemers. Halverwege de jaren 1960 kwam er een fusie met een andere aardewerkfabriek, maar de bikkelharde concurrentie met goedkopere importproducten uit landen als China kon niet afgewend worden. In 1996 moest het bedrijf de boeken neerleggen en werd het faillissement uitgesproken. Als snel begonnen de bedrijfsgebouwen te verloederen, nog versterkt door de overstroming van een nabijgelegen rivier in de zomer van 2002. De fabriek is vandaag nog slechts een schim van wat ze ooit was. Delen van de gebouwen zijn ingestort en de fabrieksruïne bleef ook niet gespaard van vandalisme door plaatselijke hangjongeren. Toch biedt de site nog een mooi beeld van de voormalige industriële pottenbakkerij, mede dankzij het feit dat een groot deel van de inventaris ook vandaag nog aanwezig is in de oude bedrijfsgebouwen.