Salve Mater

Salve Mater

Complex met klooster, kerk en meerdere paviljoenen die samen een psychiatrische instelling vormden.

1 juli 2017 - 15 juni 2018

Dit omvangrijke, complex werd opgericht halverwege de jaren 1920 als neuropsychiatrische kliniek Salve Mater. Het bestaat uit diverse paviljoenen in neotraditionele stijl, verspreid in het noordelijke deel van het oorspronkelijke kasteelpark. De paviljoenen zijn van elkaar gescheiden door rechtlijnige dreven. Dit patroon is een overblijfsel van de 19de-eeuwse aanleg rondom het Kasteel de Spoelberch.

Nadat Karel de Spoelberch in 1907 zonder afstammelingen overleed, kwam het kasteel met het park in 1915 in het bezit van de Leuvense universiteit. Die gaf het in erfpacht aan de Zusters van Liefde om er een 'zinneloozengesticht' in te richten. De kliniek maakte deel uit van het Universitair Psychiatrisch Centrum van Leuven. Vanaf eind jaren 1990 werden alle afdelingen verspreid over andere ziekenhuizen. Het laatste paviljoen werd in 2007 ontruimd. De paviljoenen vertonen meestal een grosso modo H-vormige plattegrond. Het zijn functionele bakstenen constructies van twee à drie bouwlagen onder overwegend pannen zadel- en schilddaken.

Het complex wordt momenteel grondig gerenoveerd en omgevormd tot een site voor wonen en werken. Enkele paviljoenen werden reeds voltooid en worden al bewoond. Dit paviljoen, Sint-Cecile, is het laatste gebouw dat nog in een mooie staat van verval verkeert.

Ten tijde van dit bezoek was het hoofdgebouw met de kapel nog bewoond door een "conciërge". Die delen waren dus op dat moment niet toegankelijk. Toen ook die gebouwen later ontruimd werden, drong een tweede bezoek zich op.