Potterie Chopin

Potterie Chopin

De pottenbakkerij die nooit een pottenbakkerij was.

11 juli 2022

De naam “Potterie Chopin” werd gekozen omwille van de meest opvallende zaken die in deze oude fabriek werden achtergelaten: materiaal dat wijst op een pottenbakkerij en een ruimte waar een oude piano het beeld bepaalt. In feite heeft de fabriek een indrukwekkende geschiedenis van achtereenvolgende activiteiten, maar was het nooit een pottenbakkerij. Het hart van de locatie is de voormalige watermolen, die er al in 1791 werd opgericht. Op deze plaats was toen al een marmerzagerij gevestigd. Na de bouw van de watermolen werd er ook een zeepfabriek opgericht. De zagerij en de zeepfabriek maakten afwisselend gebruik van de stroom die door de watermolen werd opgewekt.

De fabriek werd in 1855 door de erfgenaam omgevormd tot achtereenvolgens een textielfabriek, gespecialiseerd in legerkleding, en een korenmolen. Hij exploiteerde deze beide fabrieken tot 1895. Van 1895 tot 1940 kwam er een wolmolen in de plaats en van 1942 tot 1967 werd het geheel een elektromotorenfabriek. Vanaf de Bevrijding waren er ongeveer honderd arbeiders actief. De fabriek was gespecialiseerd in de fabricage van zelfstartende motoren. In 1958 verkreeg het het industriële gouden teken voor een specifiek type motor, waarmee de Antarctische expeditie van Adrien de Gerlache was uitgerust. In 1967 onderging het bedrijf hetzelfde lot als de spinnerij: het moest helaas de deuren sluiten.