Rechtermuisklik werd uitgeschakeld voor deze website.
logo
  • La Tour Carrée

La Tour Carrée

Extractietoren van een voormalige steenkoolmijn.

2 februari 2025

Na de Tweede Wereldoorlog streefden de Belgische autoriteiten en de verantwoordelijken voor de steenkoolindustrie ernaar om de jaarlijkse steenkoolproductie weer op het niveau van 1938 te brengen. Fabrieken waren verouderd en hadden ernstig te lijden onder het gebrek aan onderhoud tijdens het conflict. Tegelijkertijd werd de concurrentie van buitenlandse steenkool voelbaar. Om te overleven, moest de Belgische steenkoolindustrie een grote herstructurering ondergaan. Weinig kolenbedrijven waren zich bewust van deze noodzaak. Een van deze bedrijven besloot zijn productie te concentreren op twee van zijn locaties, waaronder deze kleine, tamelijk vervallen kolenmijn, die het voordeel had dat hij op een belangrijke locatie op de concessie lag. Men besloot om een ​​extractietoren te bouwen, aangezien de ruimte te beperkt was voor een ​​conventioneel schachtframe met een machine op de grond. Het bedrijf kon rekenen op de kredieten van het Marshallplan om de moderniseringen uit te voeren, variërend van de volledige renovatie van het hoofdkantoor tot de bouw van de nieuwe sorteer- en wasinstallatie.

De nieuwe put werd in 1954 in gebruik genomen. De dagelijkse productiecapaciteit bedroeg 3.000 ton per dag. De schacht had een diameter van 5 meter en was uitgerust met een extractiemachine die gezamenlijk was gebouwd door de Alsthom-fabriek in Belfort (Frankrijk) en de Ateliers du Thiriau in La Louvière. Deze machine had een vermogen van 3300 pk en zorgde ervoor dat beide vier verdiepingen hoge kooien, waarin elk een sedan van 2,5 kubieke meter kon worden vervoerd, met een snelheid van 23 meter per seconde werden verplaatst. De nieuwe installaties bleven slechts vijftien jaar in gebruik en werden in 1969 gesloten.

Na de stopzetting van de mijnbouwactiviteiten werd de mijnput onderhouden en later hergebruikt door het bedrijf Distrigas. Net als in Anderlues transformeerde dit bedrijf het mijncomplex in een enorm opslagreservoir voor aardgas. Tegenwoordig staat de extractietoren er nog steeds. Hij verkeert in goede staat en heeft nog steeds een deel van zijn uitrusting, waaronder de extractiemachine die op bovenste etage van de toren is geïnstalleerd. De toekomst van de plek lijkt verzekerd, aangezien er een reële wens is om deze te behouden.