Rechtermuisklik werd uitgeschakeld voor deze website.
logo
  • Ardoisière Adolf

Ardoisière Adolf

Restanten van een eens bloeiende leisteenontginning.

13 mei 2021

Toen de leisteenontginning de eerste helft van de 19e eeuw in volle expansie was, probeerden verschillende avonturiers een graantje mee te pikken. Deze groeve werd tegen het einde van de 19de eeuw opgericht door twee dergelijke avonturiers; twee broers. Het ging in beginsel om een kleine exploitatie, maar door gebrek aan middelen kon het bedrijf niet uitbreiden en waren de broers uiteindelijk genoodzaakt hun mijn te verkopen aan een groter mijnbedrijf, het Gesellschaft Schönborn, een Duits bedrijf gevestigd in Keulen. Daarna ontwikkelde de leisteengroeve zich sterk en aan het begin van de 20ste eeuw waren er 62 arbeiders tewerkgesteld. In 1902 kochten de broers “hun” mijnexploitatie terug en richtten een nieuwe vennootschap op om hun bedrijf een kapitaalinjectie te geven. Mede dank zij de aanleg van een smalspoorlijn en de aansluiting op de nationale spoorlijn, bleef het bedrijf uitbreiden, maar eind 1905 veroorzaakte een instorting de dood van de twee gebroeders, waardoor de leisteengroeve wees werd.

Het bedrijf werd overgenomen door een familie, die al eigenaar was van meerdere leisteengroeven in de omgeving. In die tijd bedroeg de cumulatieve productie van de exploitaties van de familie meer dan 7.600.000 leien per jaar. Door de afnemende vraag naar leisteen moesten verschillende groeven noodgedwongen de deuren te sluiten. Deze mijnzetel was daar geen uitzondering op en het was in 1930 dat de werken in deze mijn gestaakt werden. De wederopbouw van het land na de Tweede Wereldoorlog laat de leisteen echter weer tot leven komen en na een omvangrijke ontwateringsoperatie werd de productie hervat tot de definitieve sluiting van de mijn eind 1986. De bedrijfsgebouwen werden al grotendeels gesloopt, op de schachtbok en de turbinezaal na. En wat er nog over bleef, bleef jammer genoeg niet gespaard van vandalisme. Toch goed voor enkele leuke detailshots.