SCPA
SCPA
Oorspronkelijk een 'boerenschool' voor weesjongens, later onderzoekscentrum voor de landbouw.
28 februari 2021
Aan het einde van de 19de eeuw bestonden er al wel verenigingen voor de bescherming van dierenrechten, maar van de bescherming van kinderen was er nog maar weinig sprake. Daar kwam verandering in, toen In 1892 een jonge gendarme-officier, luitenant Loppens, een actie op poten zette en de ‘Vereniging voor de bescherming van kindermartelaren’ oprichtte. Jules Lejeune, de toenmalige minister van justitie raakte geïnspireerd door de acties van de jonge luitenant en lanceerde nog datzelfde jaar de eerste ministeriële omzendbrief omtrent de bescherming van kinderen. Hij is het die ook aan de wieg zal staan van de eerste wet inzake de bescherming van jongeren, die twintig jaar later in 1912 werd aangenomen.
Voor "ongedisciplineerde" kinderen, die niet geplaatst konden worden, opende de Vereniging voor de bescherming van kindermartelaren in 1912 deze boerenschool, "Ferme école Jules Lejeune”, zo genoemd ter nagedachtenis aan haar beschermer. Het doel was om in deze gebouwen een boerenschool voor 40 jongens en een huishoudschool voor hetzelfde aantal meisjes te installeren. Maar door de snelle toename van het aantal kinderen, blijken de faciliteiten al snel onvoldoende te zijn. Ook de huishoudschool komt er pas in 1913. In 1914 breekt de oorlog uit. De meeste kinderen worden geëvacueerd, maar in 1915, na tussenkomst van de Kinderbescherming, wordt de instelling weer geopend.
In 1920 werd de huishoudschool overgebracht naar een buurgemeente. De boerenschool werd vanaf dan uitsluitend gebruikt om weesjongens of verlaten jongens te helpen en op te voeden. De kinderen kregen er een tuinbouw- en landbouwopleiding, twee vakken die in deze stad zeer bekend en uitgebreid onderwezen werden. In 1957 kocht de staat het terrein om er een agrarisch natuur- en scheikundig station van te maken, dat ressorteerde onder het Ministerie van Landbouw.
Het Station de Chimie et de Physique Agricole (SCPA) maakte deel uit van de onafhankelijke onderzoeksinstelling die bekend stond onder de naam Faculté Universitaire des Sciences Agronomiques de Gembloux. Sinds 2009 is deze instelling rechtstreeks afhankelijk van de universiteit van Luik. Het onderzoeksstation zelf bestond voornamelijk uit kantoren en chemische, microbiologische en zelfs nucleaire laboratoria. Ze waren allemaal bedoeld voor landbouwkundig onderzoek en voor het bestuderen van de omgevingsfactoren die van invloed zijn op de landbouw.
Het gebouw werd in 2004 ontruimd en de faciliteiten verhuisden naar Gembloux. Op 7 oktober 2020 leverde het college van burgemeester en schepenen een omgevingsvergunning af voor het slopen van het chemisch-fysisch station en de bouw van een wooncomplex van 58 appartementen, een gelijkvloers met handel en diensten en 65 ondergrondse parkeerplaatsen…