De potterie die nooit een potterie was
Verlaten oorden worden over het algemeen aangeduid met een pseudoniem om de locatie ervan niet te gemakkelijk prijs te geven. Deze verlaten fabriek kreeg de naam "Potterie", wat niet zo verwonderlijk is wanneer je ziet wat er achter is gebleven. De fabriek kende vele functies, maar was in feite nooit een "potterie"...
Rondom de in 1791 opgerichte watermolen werd oorspronkelijk een marmerzagerij uitgebaat, later uitgebreid met een zeepfabriek. Later werd het achtereenvolgens een maalderij, een spinnerij, een textielfabriek en uiteindelijk zelfs een elektromotorenfabriek. Sinds 1967 zijn er echter geen officiële activiteiten meer gekend. Het geheel werd privaat verkocht en er zijn sporen van renovatiewerken aan het oorspronkelijke molenhuis. In één van de voormalige fabrieksruimten werd een soort artisanale pottenbakkerij ondergebracht. Wellicht gaat het om een uit de hand gelopen hobby van een (vorige?) eigenaar of bewoner van het molenhuis. Sommige achtergebleven stukken zijn gedateerd medio jaren 1980. Grote delen van de fabriek, voornamelijk opslagloodsen, zijn ondertussen ingestort en grotendeels terug geëist door de natuur. Al bij al een prachtige locatie voor een urban explorer en fotograaf.